Ons verhaal

Dit is ons verhaal.

Wij leven met ons gezin in Vilnius (Litouwen).

Op 19 augustus 2011 is onze langverwachte zoon geboren. Zijn gewicht was 1470 gram en hij was 45 centimeter lang. Onze zoon is veel te vroeg geboren en zag de wereld al na 29 weken zwangerschap.
Onze zoon heet Martin. Een te vroeg geboren zoon verliep niet zonder consequenties. De jongen was zwak en had onderontwikkelde longen. Hij lang in een couveuse, kreeg eten door een voedingssonde doordat hij een maand te vroeg geboren was heeft hij geen zuigreflex ontwikkeld.
Wij waren ontzettend gelukkig toen onze kleine jongen voor het eerst zelfstandig begon te eten uit de fles.
Ondanks dat de kleine Martin zo ontzettend voor zijn leven vocht, veroorzaakten 2 zware infecties de meeste problemen. Deze schimmels “ sepsis en purulente meningitis”, kunnen een terminale hersenbeschadiging veroorzaken en neonatale geelzucht. Zo hebben wij 2 maanden doorgebracht in een ziekenhuis afdeling “vroeg geborenen” met ontzettend veel medicijnen en antibiotica.

Toen wij eindelijk thuis waren dachten wij dat het allerergste achter de rug was maar het bleek juist andersom. Toen hij 3 maanden oud was werd hij geopereerd aan zijn linker oog. (retinopathie).
Na 7 maanden gingen wij voor het eerst naar het ontwikkelingscentrum voor kinderen. Daar werd VCP (kind cerebrale parese) gediagnosticeerd. Dat is ontstaan tijdens de geboorte; de artsen hadden destijds niets tegen ons gezegd.
Dit nieuws kwam ontzettend hard aan omdat ons de waarheid werd verzwegen. Wij dachten dat wij het meeste hadden overwonnen en toen kwam dit nieuws er nog bovenop. Al onze dromen vielen wederom in het water.
Vandaag is hij 3 jaar oud. Martin kan niet zelf zitten, kruipen, lopen en praten. Alles wat hij heeft geleerd is het rollen van zijn buik op zijn rug. God zij dank werken zijn hersenen nog.
Martin spreekt op dit moment niet maar hij begrijpt alles en wil graag communiceren en hij houdt van kinderen. De enige manier om onze zoon normaal te laten functioneren is een ononderbroken rehabilitatie. Wij maken gebruik van alle door de overheid aangeboden gezondheidsvoorzieningen. Maar 2 keer per jaar naar het sanatorium is voor zo’n kind te weinig.
Naast dit brengen wij Martin op onze eigen kosten naar de verschillende therapieën zoals fysiotherapeut, osteopathie en naar het zwembad. In de zomer willen wij hippotherapie (paardrijden) proberen. Dit is een erg grote inspanning voor zo’n klein kind. Velen zouden dit niet eens kunnen opbrengen.
Wij zijn een hele maand naar de Jevpatorija (Oekraïne) geweest. Daar waren artsen de gehele dag met ons bezig. Hier kregen wij onder andere fysiotherapie, logopedie, magneto lasertherapie etc. Martin werd sterker en er was vooruitgang. Het allerbelangrijkste is dat zij ons hoop gaven.
Als wij de behandeling kunnen doen kan hij op zijn 6e of 7e levensjaar lopen. In februari 2014 mijn zoon was in rehab in Euromed rehabilitation center in Polen, waar hebben ze goede resultaten. In juni 2014 ging op een opfriscursus. Martin begon te stijgen op handen en voeten. Ik zou, uiteraard, een bezoek aan het centrum weer.
Helaas hebben wij de middelen en financiën niet de behandeling te betalen.
Voor 1 behandeling aangaande de rehabilitatie is € 3.500,= nodig. In Euromed rehabilitation center (4 verdund) – 7200 euro. In de toekomst stellen de artsen ons een operatie (selectieve dorsale rhizotomie) in USA, Sent Luise. De kosten voor deze operatie zijn $ 42.000,=

Onze droom is onze zoon te zien lopen.

Martin heeft constant zorg nodig zoals fysiotherapie, logopedie en maatschappelijke ondersteuning etc.
Om onze zoon te helpen hebben wij in zijn naam een Fonds opgericht.

Uw financiële steun voor het liefdadigheidsfonds “Labdaros ir paramos fondas Martinui Mikalajunui paremti” zal uitsluitend gebruikt worden voor de genezing van Martin,bezoeken naar het sanatorium, duurzame rehabilitatie, medicijnen en herstelmaatregelen voor het dagelijkse leven.

Dank u voor uw begrip en hopen op uw steun.

Ouders van Martin